Vorige | Overzicht | Volgende

Hoogeveensche Courant 12 januari 2001
Door F. van Amerongen

Pijnlijke nederlagen Schaakclub Hoogeveen

De schaakclub Hoogeveen is het nieuwe jaar begonnen met bondswedstrijden. Maandag wist het vierde in klasse 2A nog vijf remises af te dwingen bij Valthermond, meer zat er niet in. Dinsdag stond in dezelfde klasse de topper Hoogeveen 2 - Ter Apel op de rol. De gasten hadden nog geen punt verloren. Het tweede moest als het volgens plan nog in de race wilde blijven voor de promotie nu weer winnen na de nederlaag tegen Dwingeloo.

Het derde kreeg Staunton 3 uit Groningen op bezoek, de hekkensluiter in klasse 2B. Winst was noodzakelijk om degradatie te voorkomen.

Vrijdag zou volgens de verwachting het eerste in Coevorden even gaan winnen van het tweede van Het Kasteel.

Het was erg stil op de thuisreis van het eerste. Van der Sluys had zich vergist in de zetvolgorde van de beslissende combinatie en kwam toen meteen zelf verloren te staan. Ook Bosma kreeg een nederlaag te slikken. Maar het ergste was nog wel dat geen van de andere zes in staat was om zijn partij te winnen. Waar 5-3 winst op het laagst geplaatste team tevoren al magertjes genoemd zou worden is de nu geboekte 5-3 nederlaag helemaal een ramp. De kansen op promotie zijn nu afhankelijk van de resultaten van de concurrentie.

Ook voor het tweede liep de wedstrijd uit op een teleurstelling. Ter Apel had dringend verzocht om twee partijen vooruit te mogen spelen. Dit gebeurde bij een van de spelers thuis, toch geen optimale wedstrijdambiance. Toen bleek waarom men zo graag wilde vooruit spelen: de twee sterkste spelers, waaronder een tijdelijke inwoner van Ter Apel, een Joegoslavische FIDE-meester die in de onderbondscompetitie eigenlijk weinig te zoeken heeft. De Jonge liet de storm gelaten over zich heenkomen, maar Jonker wist Tazelaar netjes op remise te houden. Dinsdag liep het niet goed af. Er moest minstens een partij gewonnen worden, maar de ene na de andere partij verzandde na lang spel in een onontkoombare remise. Alleen Stevens had al in de opening een stuk veroverd. Hij deed echter zo lang over de verzilvering van dit voordeel dat hij aan het einde net een minuut tekort kwam om het karwei af te maken en verloor op tijdsoverschrijding.

Ook het derde kreeg te maken met een incomplete tegenstander. In goed overleg werd besloten de resterende twee partijen volgende week te spelen. Omdat het een thuiswedstrijd was, konden Van Seventer en Eggersman, de sterkste spelers van het team meedoen. Aan de twee topborden hielden ze samen de stand in evenwicht. Eggersman stond al gauw slechter en kon verlies niet voorkomen, maar Van Seventer kon een miniem openingsvoordeel langzaam uitbouwen en de druk zover opvoeren dat zijn tegenstander capituleren moest.

Aan de lage borden moest de winst gepakt worden, maar dat zag er lang niet naar uit. De Jong had geen gelukkige opening en moest na heel lange strijd op een vrijwel leeg bord de laatste pion en het punt inleveren. Danker stond eerst wat slechter, maar kon een foutje uitbuiten om een overwegende stelling te krijgen. Hij verzuimde echter meteen door te stoten, wat niet vreemd is na een lange verdediging, en miste daardoor nog een winstkans. Remise was een goede uitslag.

Ten Haken had meer geluk. Ook hij dreigde ten onder te gaan toen zijn tegenstander al te actief reageerde op zijn laatste uitval. Met een paar fraaie paardschaaks boog hij destand in zijn voordeel om en won even later. Hofstra moest diep gaan om de laatste tegenstand te breken maar wist het volle punt ook binnen te brengen. Volgende week is een punt uit twee partijen genoeg voor de overwinning. En daarvoor staat het geheime wapen al klaar.

Het vierde zag in Valthermond ook de laatste kleine kans op een matchpunt voorbij gaan. Vijf remises was voor dit team een mooi resultaat. Bos en Antheunisse hielden veel sterkere tegenstanders in bedwang. En de redding van Reinders mocht er ook zijn. Hij offerde een stuk en zijn eigen laatste twee pionnen voor een handvol vijandelijke pionnen en kreeg zo een remisestand op het bord. In de resterende drie ronden komt het alleen nog uit tegen heel sterke teams.

Het eerste zou pas vrijdag in actie komen en daarom moesten ze in de interne competitie maar weer eens tegen elkaar. Jansen kwam niet door de verdediging van Hofstee heen, Mol vergrootte zijn riante voorsprong met een overwinning op Janmaat en Van der Sluijs kon Bosma beentje lichten. De Jonge revancheerdezich voor de onontkoombare nederlaag tegen de Joegoslaaf door van Krikken te winnen.

Mol ligt nu een straatlengte voor op achtervolger Van der Sluys, die ook goed los is van het peloton. Jansen spartelt op de derde plaats, net voor een pak van negen spelers waarvan de volgorde na de volgende ronde weer helemaal omgekeerd kan zijn. Hofstee en Stevens hebben de aansluiting wel verloren.

In de B-groep is Oldenkamp echt in de gevarenzone beland na een zoveelste nederlaag tegen Hofman. Ook Van de Star en Antheunisse moeten 'het ergste' vrezen. Krol en Jonker besoten tot remise in een stelling waarbij ze elkaar bij de keel hadden en geen van beiden nog iets kon ondernemen op straffe van verlies. Lunenborg gaat in deze groep fier aan de leiding, op afstand gevolgd door Hofstra en daarachter alweer een peloton van negen.

De C-groep wordt nog steeds aangevoerd door Piepot, Riethorst en Van der Meer. Onderaan heeft Abel Jagt eindelijk zijn eerste punt veroverd. Toevallig was zijn vader het slachtoffer. Riethorst kreeg op de valreep '..nou, nog een paar zetjes doorspelen..' een halfje cadeau van Van Hoorn, die zich verslikte in een elementaire remise in een pionnen-eindspel. De Berg offerde tegen Nijmeijer al vroeg een loper maar zag daar helemaal geen rendement van terug.